പ്രതീക്ഷ ....!!!
എപ്പോഴും അവനു പറയാനുണ്ടായിരുന്നത് മരണത്തെ കുറിച്ച് മാത്രമായിരുന്നു. ചിലപ്പോള്‍ ശരിയായിരിക്കാം. അവന് ആ അവസ്ഥയില്‍ ഏറ്റവും പ്രിയപ്പെട്ടത് മരണം തന്നെ എന്ന് അവന് കരുതുന്നതില്‍ ഞാന്‍ തെറ്റ് പറയില്ല. എങ്കിലും അത് കേള്‍ക്കുമ്പോള്‍ വല്ലാത്തൊരു വിങ്ങലാണ്. അത് മാത്രവുമല്ല, എന്നോടല്ലാതെ അവനു അടുപ്പമുള്ള എല്ലാവരോടും അവന് കാണുമ്പോഴെല്ലാം പറയുന്നതും അത് മാത്രവും. അതുകൊണ്ട് തന്നെ അങ്ങോട്ട്‌ ചെല്ലുമ്പോഴെല്ലാം അവന്റെ ഭാര്യക്കും മക്കള്‍ക്കും കരയാനെ നേരമുണ്ടായിരുന്നുള്ളൂ , ഞങ്ങളെ കാണുമ്പോഴെല്ലാം. അങ്ങിനെ അങ്ങോട്ടുള്ള യാത്രയും ക്രമേണ കുറഞ്ഞു വന്നു.
എന്നാലും അവനെ കുറിച്ച് എപ്പോഴും അന്വേഷിക്കാറൂണ്ടായിരുന്നു . അവന്റെ ഭാര്യയോടും കുട്ടികളോടും മറ്റു ബന്ധുക്കളോടും എല്ലാം എപ്പോഴും . അവരുടെ ദൈന്യത ക്രമേണ അവരുടെ ഭാവം തന്നെയായി മാറിക്കഴിഞ്ഞിരുന്നു അപ്പോഴേക്കും. എന്നിട്ടും ഞങ്ങള്‍ ചിലര്‍ മാത്രം അപ്പോഴും പ്രതീക്ഷിച്ചു. വെറുതെ എങ്കിലും.
അല്ലെങ്കില്‍ തന്നെ വളരെ കുറച്ചുകാലം കൊണ്ട് എങ്ങിനെയാണ് നമുക്കൊരു വിധിയെഴുതാനാവുക. അവനു പറ്റിയ അപകടത്തെക്കുറിച്ച് വിശദമായ ഒരു അന്വേഷണം തന്നെ ഞങ്ങള്‍ നടത്തി നോക്കി. അതിലൂടെ എന്തെങ്കിലും ഒരു അവസരം പ്രതീക്ഷിക്കുകയായിരുന്നു ഞങ്ങള്‍. അവനെ പരിശോധിച്ച ആശുപതികളും ഡോക്ടര്‍മാരും ഒക്കെയായി ഞങ്ങള്‍ നിരന്തരം സമ്പര്‍ക്കം പുലര്‍ത്തി. എല്ലായിടത്തും ഒരു അവസരത്തിനായി ഞങ്ങള്‍ തിരയുകയായിരുന്നു. പലപ്പോഴും ചോദ്യ രൂപത്തിലുള്ള ആളുകളുടെ മുഖം ഞങ്ങളെ രോഷാകുലരാക്കിയിരുന്നു. എന്നിട്ടും പിന്മാറാന്‍ ഞങ്ങള്‍ ഒരുക്കമല്ലായിരുന്നു. ഒരിക്കലും ഇനി രക്ഷപ്പെടില്ലെന്ന് എല്ലാ ഡോക്ടര്‍മാരും തീര്‍ത്തു പറഞ്ഞിട്ടും , അപകടത്തില്‍ രണ്ടുകാലുകളും രണ്ടു കൈകളും തളര്‍ന്ന അവനെ ഞങ്ങള്‍ക്ക് അങ്ങിനെയങ്ങ് ഉപേക്ഷിക്കാന്‍ പറ്റുമോ.
അല്ലെങ്കില്‍ തന്നെ എങ്ങിനെയാണ് ഞങ്ങള്‍ക്ക് പിന്മാറാന്‍ കഴിയുക. എട്ടു പത്തു പേരുള്ള ആ വലിയ കുടുംബത്തിന്റെ ഏക അതാണിയായിരുന്ന അവന് ഇങ്ങിനെ കിടന്നാല്‍ എട്ടും പൊട്ടും തിരിയാത്ത അവന്റെ മൂന്നു കുട്ടികളും ഒരറിവുമില്ലാത്ത അവന്റെ ഭാര്യയും എങ്ങിനെ ജീവിക്കും. ഒരു ദുശേലന്ഗലുമില്ലാതെ അട്വാനിച്ചു കുടുംബം പോറ്റിയിരുന്ന അവന് മാത്രമായിരുന്നു ആ വീടിന്റെ ഒരേ ഒരാശ്രയം . അതുമാത്രമോ, തീരെ വയ്യാത്ത അവന്റെ അച്ഛനും അമ്മയും മാത്രമല്ല അവനെ ആശ്രയിച്ചു നില്‍ക്കുന്നത്. അവന്റെ ബുദ്ധിമാന്ദ്യമുള്ള രണ്ടു പെങ്ങന്മാരും കൂടിയാണ്. പിന്നെ ഒരു മുത്തച്ഛനും മുത്തശ്ശിയും കൂടിയും. ഞങ്ങള്‍ക്ക് പിന്നെ പ്രതീക്ഷിച്ചല്ലേ പറ്റു ....!!!
No comments:
Post a Comment
sureshpunjhayil@gmail.com